Następują powitania,wzajemne zapewnienia i ożywiona francuska rozmowa. Muszę wam tylko dać paszporty i list polecający, który zabezpieczy należną wam szarżę. Co kiedy indziej uchodzi- ło za godne poszanowania, od tego wówczas odwracano się z pogardą. Chodził ja, stawał, znów chodził, ucho nastawiał: nie ma i nie ma. Nie mogłem mu bowiem powiedzieć otwarcie, że wiem, po co tu przybył: aby mnie ocalić oddając mi swoją córkę za żonę. - Wiesz co - odpowiadał wuj uderzając się pięścią w chore kolano - poradzę ci jak ojciec. Jest to ta sama droga, którą szliśmy dziś rano w głąb lasu, zbierając owoce’. Ulegle rzekła: do Skindera list pisał. Dostęp do niego jest dość trudny. – Radzę wam, kasztelanie – rzekł odprawując go – nie mnie obwiniać, ale siebie. Siwej dali na wzgórzu robił się na kanapce, panna Izabela. Sam pod Zawichostem ma się przeprawić. Dziki zwierz, przyprowadzony do ostateczności. Tak odbył się nasz wyjazd z Paryża. Jedno uczucie było tylko wspólne obu okrutnikom: uczuciem tym było pragnienie zemsty nad biedną, młodziutką królewną, która za chwilę miała stać się bohaterką ponurej tragedii na arenie amfiteatru. Ślaski już tam pojechał rano. Wścież otwarłam okien troje: a przychodźcież, goście moje! Głos babki Ludgardy, gdy wymawiała twe imię, byt cichy i smutny i nie wiem, dlaczego spojrzała przy tym na mnie, czując może, że. Serce me tak jest ku niemu zwrócone, Że nawet jego gniew,jego zniewagi I jego groźby –rozepnij mnie,proszę – Mają w mych oczach urok. * Narody pierwsze wyssały z narodów drugich i trzecich prawie wszystko. Wybiła trzecia godzina, skończyła się arytmetyka i wszedł jak zwykle pan Sołecki, z tabakierką w jednej ręce, z chustką czerwoną zarzuconą przez drugą rękę i małą laseczką czarno pomalowaną, służącą do pokazywania na mapie. Kiedy znów majętności się rozdzieliły strumienie i mniejsze grupy farmy rozrzucone po stole, jeszcze raz Madzia weszła za mną!